beetje meer..
Na de opleiding voor Beeldende therapie, heb ik de Academie voor Beeldende Vorming afgerond in 1978. Na deze opleiding heb ik bewust niet gekozen voor het autonome circuit, maar ben ik gaan werken als beeldend therapeut in een psychotherapeutische dagbehandeling. Een belangrijk doel van mijn werk was om mensen (weer) in contact te brengen met hun innerlijke bron en zichzelf te leren uiten met expressieve middelen. Omdat Beeldende therapie voor de meeste mensen een totaal onbekende uitingsvorm is, heeft het een heel eigen /vaak verrassende zeggingskracht en kan het een belangrijk hulpmiddel zijn bij het (opnieuw)ontwikkelen van autonomie.
Ruim 20 jaar heb ik gewerkt als beeldend therapeut.
En juist deze ervaring in combinatie met mijn eigen proces door de jaren heen, hebben mij gevormd tot de kunstenaar die ik nu ben. Mijn schilderen gaat over mensen en hun interacties en daarbij gebruik ik de materialen die ik daarbij prettig vind. Ik heb nooit vooraf een thema in mijn hoofd , soms begin ik met het doek gedeeltelijk te bedekken met andere materialen, om een structuur te krijgen, die me houvast geeft. Het kunnen vlakken zijn, maar ook een puur lijnenspel met draden en verf.
In deze fase werk ik vooral met mijn handen; ik laat mijn handen met elkaar spelen/communiceren. Ik smeer, veeg en haal weg en ga daarmee door zonder een beeld na te streven. Ik zet het doek weg, om het op een later moment opnieuw te bekijken en er verder aan te werken. Er is nog geen zgn. boven- en onderkant. Pas in een latere fase doemen er, vanuit de vaak vage achtergrond en kleurschakeringen, figuren op, die wel of niets met elkaar lijken te hebben. Dat is het moment waarop ik me meer bewust ga bezig houden met die figuren. Is er sprake van verbondenheid …autonomie?
Is er onderlinge communicatie?…Is er afstand of juist nabijheid? En dit is ook de fase waarin ik het schilderen echt als -hard werken- ervaar. Zoeken hoe ik posities en relaties neer wil zetten. Uiteindelijk worden de figuren/vormen zo neergezet dat ze als het ware dwingen om gezien te worden. Je kunt er niet gemakkelijk omheen, maar hun onderlinge samenspel laat voldoende ruimte tot eigen interpretatie.
Het is meestal moeilijk te bepalen wanneer ik vind dat een schilderij af is…..wat vandaag klaar is kan namelijk overmorgen weer alle aanknopingspunten geven om weer door te werken.
Sinds 2014 heb ik een enorme passie gekregen voor het maken van HERINNERINGSBEELDEN/URNEN:
(Een uniek gemaakt Beeld om je dierbare Herinneringen in te bewaren. Herinneringen aan een mooie relatie die je nu ervaart, het kan ook een kleine tastbare herinnering zijn aan een geliefd persoon die is overleden. De Herinneringsbeelden worden dus ook wel gebruikt als Urn ( er is een kleine zijden zakje toegevoegd om evt. as in te doen)
een uniek kunstwerk, wat een mooi plekje verdient- zowel binnen als buiten ( voor buiten kan het in een Buitenhuisje geplaatst worden waardoor het bestand is tegen wind en regen )
Website: www.ellyvandeneertwegh.com
www.urnen-ellyvandeneertwegh.com
Email: evandeneertwegh@ziggo.nl
tel.0640108005.